Lam 2 | PesOV | STEP | چگونهخداوند از غضبخود دختر صهیونرا بهظلمتپوشانیدهو جلالاسرائیلرا از آسمانبهزمینافكندهاست. و قدمگاهخویشرا در روزِ خشمخود بهیاد نیاوردهاست.

Lamentations 2

1 چگونهخداوند از غضبخود دختر صهیونرا بهظلمتپوشانیدهو جلالاسرائیلرا از آسمانبهزمینافكندهاست. و قدمگاهخویشرا در روزِ خشمخود بهیاد نیاوردهاست.

2 خداوند تمامیمسكنهاییعقوبرا هلاككردهو شفقتننمودهاست. قلعههایدختر یهودا را در غضبخود منهدمساخته، و سلطنتو سرورانشرا بهزمینانداخته، بیعصمتساختهاست.

3 در حدّتخشمخود تمامیشاخهایاسرائیلرا منقطعساخته، دستراستخود را از پیشرویدشمنبرگردانیدهاست. و یعقوبرا مثلآتشمشتعلكهاز هر طرفمیبلعد سوزانیدهاست.

4 كمانخود را مثلدشمنزهكرده، با دستراستخود مثلعَدُوْ برپا ایستادهاست. و همهآنانیرا كهدر خیمهدختر صهیوننیكو منظر بودند بهقتلرسانیده، غضبخویشرا مثلآتشریختهاست.

5 خداوند مثلدشمنشده، اسرائیلرا هلاككردهو تمامیقصرهایشرا منهدمساختهو قلعههایشرا خرابنمودهاست. و برایدختر یهودا ماتمو نالهرا افزودهاست.

6 و سایبانخود را مثل(كَپَری) در بوستانخرابكرده، مكاناجتماعخویشرا منهدمساختهاست. یهوه، عیدها و سَبَّتها را در صهیونبهفراموشیدادهاست. و در حدّتخشمخویشپادشاهانو كاهنانرا خوار نمودهاست.

7 خداوند مذبحخود را مكروهداشتهو مَقدَسخویشرا خوار نمودهو دیوارهایقصرهایشرا بهدستدشمنانتسلیمكردهاست. و ایشاندر خانهیهوهمثلایامعیدها صدا میزنند.

8 یهوهقصد نمودهاستكهحصارهایدختر صهیونرا منهدمسازد. پسریسمانكار كشیده، دستخود را از هلاكتباز نداشته، بلكهخندقو حصار را بهماتمدرآوردهاستكهبا همنوحهمیكنند.

9 دروازههایشبهزمینفرو رفتهاستپشتبندهایشرا خرابو خرد ساختهاست. پادشاهو سرورانشدر میانامّتها میباشند و هیچشریعتینیست. و انبیایاو نیز رؤیا از جانبیهوهنمیبینند.

10 مشایخدختر صهیونبر زمیننشسته، خاموشمیباشند، و خاكبر سر افشانده، پلاسمیپوشند. و دوشیزگاناورشلیمسر خود را بسویزمینمیافكنند.

11 چشمانمناز اشكها كاهیدهشد و احشایمبهجوشآمدهو جگرمبهسببخرابیدختر قوممنبر زمینریختهشدهاست. چونكهاطفالو شیرخوارگاندر كوچههایشهر ضعفمیكنند.

12 و بهمادرانخویشمیگویند: گندمو شرابكجا است؟ زیرا كهمثلمجروحاندر كوچههایشهر بیهوشمیگردند، و جانهایخویشرا بهآغوشمادرانخود میریزند.

13 برایتو چهشهادتتوانمآورد و تو را بهچهچیز تشبیهتوانمنمود ایدختر اورشلیم! و چهچیز را بهتو مقابلهنموده، تو را ایدوشیزهدختر صهیونتسلّیدهم! زیرا كهشكستگیتو مثلدریا عظیماستو كیستكهتو را شفا تواند داد.

14 انبیایتو رؤیاهایدروغو باطلبرایتدیدهاند و گناهانترا كشفنكردهاند تا تو را از اسیریبرگردانند، بلكهوحی كاذبو اسبابپراكندگیبرایتو دیدهاند.

15 جمیعرهگذریانبرتو دستكمیزنند و سُخریهنموده، سرهایخود را بر دختر اورشلیممیجنبانند (و میگویند): آیا ایناستشهریكهآنرا كمالزیباییو ابتهاجتمامزمینمیخواندند؟

16 جمیعدشمنانت، دهانخود را بر تو گشودهاستهزا مینمایند و دندانهایخود را بههمافشرده، میگویند كهآنرا هلاكساختیم. البتّهاینروزیاستكهانتظار آنرا میكشیدیم، حالآنرا پیدا نمودهو مشاهدهكردهایم.

17 یهوهآنچهرا كهقصد نمودهاستبجا آوردهو كلامیرا كهاز ایامقدیمفرمودهبود بهانجامرسانیده، آنرا هلاككردهو شفقتننمودهاست. و دشمنترا برتو مسرور گردانیده، شاخخصمانترا برافراشتهاست.

18 دلایشاننزد خداوند فریاد برآورده، (میگوید): ایدیوارِ دخترِ صهیون، شبانهروز مثلرود اشكبریز و خود را آرامیمدهو مردمكچشمتراحتنبیند!

19 شبانگاهدر ابتدایپاسها برخاسته، فریاد برآور و دلخود را مثلآبپیشرویخداوند بریز، و دستهایخود را بهخاطر جاناطفالتكهاز گرسنگیبهسر هركوچهبیهوشمیگردند، نزداو برافراز،

20 (و بگـو): اییهـوهبنگـر و ملاحظـهفرما كهچنینعملرا بهچهكسنمودهای! آیا میشود كهزنانمیوهرحمخـود و اطفالیرا كهبـهناز پروردهبودند بخورنـد؟ و آیا میشـود كهكاهنانو انبیا در مقدسخداوند كشتهشونـد؟

21 جوانانو پیراندر كوچهها بر زمینمیخوابند. دوشیزگانو جوانانمنبهشمشیر افتادهاند. در روز غضبخود ایشانرا بهقتلرسانیده، كُشتیو شفقتننمودی.

22 ترسهایمرا از هرطرفمثلروز عید خواندیو كسینبود كهدر روز غضبیهوهنجاتیابد یا باقیماند. و آنانیرا كهبهناز پروردهو تربیتنمودهبودمدشمنمنایشانرا تلفنمودهاست.